İnsan merkezli bir düşüncede, insanın sağlık ve mutluluğu esas olduğuna göre, görme alanına girdiğinde insan tabiatına hoş gelen, onu rahatsız etmeyen görüntülere güzel; aksine de çirkin denilebilir. Bu anlamda tabiatta çirkinlik yoktur. Bu noktadan hareketle, fizik çevre ve insanla ilgili eşyanın insan eliyle doğal çevre ve insan tabiatıyla uyumsuz ve sağlıklı insanları rahatsız edici hale getirilmesine "görüntü kirliliği" diyoruz (1). 

 

 

 

Özellikle 1950’lerden sonra kentleşme olgusu ile birlikte köylerden kente olan göçün bilinçsizce ve alt yapı geliştirilmeden özendirilmesi sonucu özellikle İstanbul, Ankara, İzmir, Adana gibi kentlere büyük yığılmalar olması sonucu sağlıklı bir kentsel dağılım olmamıştır. Bunun sonucunda makro veya mikro düzeyde kentleşmede ciddi sorunlar yaşanmıştır. Bu durum yaşam alanlarından, çevre alanlarına, sosyal alanlardan, iş alanlarına kadar her yerde değişik derecelerde kendini göstermiştir. Sonuçta siyasetçiler oy alma uğruna köyleri kentlileştireceğiz derken, kentler köy olmuştur. 

 

 

Konumuz Adana  içindeki bir çok yere asılan afiş ve pankartların yarattığı görüntü kirliliği. Son zamanlarda kentin özellikle trafik ışıklarının olduğu kavşaklar başta olmak üzere birçok yere pankart ve afişler asılmaktadır. Kentin bir çok yerinde bilboardlar var iken, bunlarla yetinilmemekte gelişigüzel her tarafa afiş ve pankartlar asılmaktadır. Afiş asma yerleri ise minibüs ve otobüs durakları, aydınlatma direkleri, çöp konteynırları, duvarlar olmaktadır. Bunlar hem görsel anlamda kirlilik yaratmakta, hem de çevresel kirlilik yaratmaktadır.

 

 

Bu afiş ve pankartların  büyük kısmı kente gelen bakan, başbakan veya herhangi bir siyasi parti liderine hoş geldiniz mesajları, belediyelerin yaptığı hizmetler, dini veya milli bayram mesajları, bazı kutlamalar, yapılacak toplantılar, vs. gibi nedenlerdir.   Oysa ki bunların çoğu gereksizdir. Bunların büyük kısmı gelenlere karşı yerel siyasetçilerin merkeze gösterme isteği, özellikle dini ve milli bayramlarda asılanlar ise çoğunlukla oy toplamak için düşünülmüş şeylerdir. Sanat ve kültürel tanıtımlar ise çok düşük düzeydedir. Bunun tersi bir durum olsa idi biz bugün başka bir Adana başka veya bambaşka  bir kentte yaşıyor olacaktık.