Adananın yolları taştan - 1

1996 yılının sıcak bir mayıs günü idi,ankaradan canım memleketim ADANA’ya bölge müdürü olarak atandığımda.

Sanırsınızki avrupadan kesin dönüş yapan gurbetçi  gibiydim.

Çünkü ADANA özlemim her zaman,her yerde ön planda ve yüksekti.

Memleketime ve sevdiğim insanlara  kavuşmuştum.

İlk işim kendime uygun bir ev bulmaktı,

 

Fazla zor olmadı aslında,

Çevremdeki tüm insanların şehir merkezine çok uzak eleştirilerine rağmen ,o yıllarda bomboş olan Süleyman Demirel Bulvarında bulununan amcama ait bir apartman dairesine yerleştim .

9 kat,lebi derya göl manzarası ve salon büyüklüğünde bir balkon.

Her şeyiyle bana uygun aslında.

Evet doğru bir eleştiri idi birçok arkadaşıma göre.

İşyerim şehir merkezinde,evim merkeze uzak yeni adanada.

Düşündüm ne kadar uzak acaba

Onca büyük şehri düşündüm.

Orada insanların ulaşımda çektikleri sıkıntıları ve zaman kaybını düşündüm.

Kısa zaman önce ankarada yaşayan beni düşündüm.

Ankarada yaşar iken trafiğe takılmadıysam en az 45 dk.sonra işyerimdeyim.

Bu aslında Ankara için ulaşım anlamında makul bir süre.

Oysa uzak diye eleştiri aldığım, adanadaki yeni evimden hangi saatte çıkarsam çıkayım 15 dk. Sonra işyerimdeyim.

Mükemmel bir manzara eşliğinde,güzel müzikler dinleyerek Adnan Menderes Bulvarı üzerinden  işyerine bu kadar kısa sürede  hiçbir trafik ışığına takılmadan işyerine varmak sanırım çok az insana ve çok özel şehirlerde yaşayan insanların sahip olacağı bir şanstır.

Ve ADANA’o zaman ilk kez değil ama bir kez daha çok sevdim.

Tam dolu dolu bir 14 yıl  geçti  ADANAdayım ve her geçen gün canım meleketim ADANAyı daha çok seviyorum.

Sevgili okurlar ,

Son zamanlarda ADANA’ma  bir şeyler oluyor sanki.

Nedense o kadara güzelliğine ve pozitif yönleri ile değil ama  hep negatif olaylar  ile anılır oldu.

Çok seyehat ediyorum ve şehir dışından çok misafirim geliyor.

Sorulan sorular hep aynı.

Dilimiz döndüğünce anlatmaya çalışıyoruz.

Ben çok kestirmeden bir hikaye anlatıyorum adanayı merak eden  ve dışardan olumlu yönünü göstermek istediğim her misafirime.

Ankara da yaşıyorum ve bir kış annemde oturuyoruz.

Güneş pırıl pırıl ve soba yanmıyor.

Nasıl bu sene kış diye sorduğumda.

Annem;

Ağam bu sene kış çok çetin geçti 6 tüp yaktık katalatik sobada diyor.

Ben gülüyorum

Çünkü annemin 6 tüp ile geçirdiği kışı Ankaralı en az 2 ton kömür veya  belki 50 tüp parasına eşdeğer doğalgaz faturası ödeyerek geçiriyor .birde Erzurumda yaşayanı düşünün .

Bu çok basit anlamda ADANA’mın en güzel pozitif yönü değimlidir sevgili okurlarım.

Buna çok basit ama pozitif olan yönleri o kadar çokturki,

Lütfen anlatalım ve ADANA’mızın ülkemizin en önemli illerinden biri olduğunu unutturmayalım.

Elbette ADANA’mın

-Çarpık kentleşme,
-Suç oranlarında artış,
-Aşırı nüfus yığılması,
-Sağlıksız yaşam,
-Düşük eğitim,
-Yetersiz istihdam ve yoğun işsizlik,
-İşportacılık ve sokak çocukları,
-Konut açığı,
-Altyapı yetersizliği  gibi sorunları yok değildir.

Ama soruyorum size bunlar sadece ADANA’mın sorunlarımıdır.

Ülkemizin ve ADANA gibi şehirlerimizin ortak sorunu değimlidir.

Sonra unutmayalım bunların hepsinin çözümü bizlerin elinde .

Bizler derken sadece sivil toplumu kastetmiyorum.

KAMU+BELEDİYE+ÜNİVERSİTELER+SİVİL TOPLUM KURULUŞLARI.

Hep beraber el ele vermeli ve hepimiz elimizden geldiğince yukarda ki küçücük örnek kadar bile olsa ADANA’mızın pozitif reklamını yapmaya çalışmalıyız.

Bakınız adanalı bir şair ne yazmış ve ne kadar güzel

Akdeniz içinde bir şehir gördüm
Her yanı güllerle dolu Adana.
Kimin eli değmiş diyerek sordum
Zülüfler tellerle dolu Adana.

Biryanda Taşköprü bir yanda Seyhan
Bir garip şehirdir güzelim Ceyhan
Dağlarında sümbül, gelincik, reyhan
Yetişir yellerle dolu Adana.

Ozan’ı, Şair’i, Ressam’ı boldur
Gönülden gönül’e giden bir yoldur
Merkez Cami, Orta Doğu’ya koldur
Çevresi illerle dolu Adana.

Narenciye, pamuk, Kavun, karpuzu
Yiğidin gönlüne düşürür sızı
Dilber Sekisi’nde aşk dizi dizi
Irmağı sellerle dolu Adana.

Ellerinize sağlık sevgili Münevver DÜVER  hanımefendi.

Canım ADANA’m için yazacak çok şey var ve ben yazmaya devam edeceğim.

ADANA’mıza sahip çıkmalıyız çünkü başka ADANA yok.

Sevgi ve saygılarımla, sağlıkla kalın.


O.Mümtaz YURDAER




Sayı 1 ( Mart - Nisan 2011 )

Bu yazı 7578 defa okundu.