İnsan seslenme ihtiyacı içinde yaşayan varlıktır. 

Öteki insana, topluma, doğaya ve Tanrı’ya seslenir.

Sesleniş yollarından biri de şiir yazıp söylemektir.

Şiir, özlü söz söyleme sanatıdır, musiki gibidir. 

Gönül tellerine dokunur.

*    *    *

Değerli Okurlarım

Adanalı Şair Selahattin Mamay da işte böyle yapmış.

Duygularını düşüncelerini mısralara dökmüş... 

“ARAF’ta beklemede miyiz?“ Diyerek sorgulamış. 

Sizi mısralarla başbaşa bırakıyorum:

 

 

 

 

 

 

 

..................................

*ARAF:  Bazı din ve inançların ahiret kavramlarında yer alan, kötüler ve iyilerin sınıfına sokulamayan, günah ve sevapları eşit olanların gideceği geçici arınma yeri, nihai ahiret mekanları arasında olduğuna inanılan yer. 

..................................

 

 

 

Selahatin Mamay 1944, Adana doğumludur. 

Evli, iki çocuk ve iki torun sahibidir. Edebiyat Öğretmenidir. Öğrtemenliğinin yanı sıra kamu ve özel sektörde yönetim kademelerinde müdür düzeyinde görevler yapmıştır. 

 

Şiirleri, “ Adanalı Şairler Antolojisi ” ,“ Çukurova’da Şiir-Şiir’de Çukurova”  antolojileri  ve Altın Şehir Adana Düşünce Kültür ve Sanat Dergisi’nde yayınlanmıştır.  “

 

Yürüdü Su  “ başlıklı şiiri  Bestekâr ve edebiyat öğretmeni Süleyman Süer tarafından bestelenmiştir. Ayrıca iki şiiri daha Kemani Bestekâr  merhum Özcan Seyhan tarafından bestelenmiştir.

...............................

 

Değerli okurlarım

Adanalı Şair Selahattin Mamay’ın şiirleriyle  sizi  önceki yazılarımda buluşturmuştum. Okumayı dilerseniz;  “ Şiirlerle Bir Adana Aşk Masalı (1) ve (2) ;    “ Adana’da Delikanlı Aşklar “  ve 

başlıklı yazılarıma bakabilirsiniz. 

Hoşça kalın.

Fevzi Acevit

Ekim-2016-Adana