Zülkarneyn kıssası, Tanrı tarafından “kudret
sahibi” kılınan ve kendisine “her konuda bir yol (sebep) verilen,  doğuya, batıya ve iki südd (bir yere
örtülmüş, set) arasına seyahat eden, sahip olduğu ilimle demir ve bakırdan
aşılamaz set kurabilen, zulmü cezalandıran” 
bir  kişinin öyküsüdür. Değerli
okurlarım sebep, biliyorsunuz, bir şeyin olmasına veya belli bir hâlde
bulunmasına yol açan şeydir. Zülkarneyn, sır dolu seyahatlerini İlahi Takdir’in
kendisine verdiği sebep / yol vasıtasıyla yapabilmiştir. Kur’an kıssayı şöyle
veriyor:

Kehf Suresi 83: ( Ey Muhammed! ) Bir de sana
Zülkarneyn hakkında soru soruyorlar.

De ki: “Size ondan bir anı okuyacağım.”

84: Biz onu yeryüzünde kudret sahibi kıldık
ve kendisine her konuda (amacına ulaşabileceği) bir yol (sebep)  verdik./

Zülkarneyn Arapça’dır. Anlamı,
adlandırıldığı kişi gibi gizemlidir: Zü: Sahip, malik... Karn ise; boynuz,
perçem, tepe, güneş ve zaman  anlamlarını
taşıyor. İki kelimeden türetilen Zülkarneyn, 
genel olarak “iki boynuzlu” anlamında kullanılmıştır, ancak; iki zaman
sahibi şeklinde de tercüme edilebilir. Kur’ an’daki anlatıda, Zülkarneyn’in,
kim veya ne oldukları açıklanmayan Yecüc ve Mecüc’ü engellemek için bir set
inşa ettiğinden söz edilir. Kim olduğu konusunda kesin bilgi yoktur.  Kelime anlamından yola çıkılarak çift
boynuzlu miğfer takan Büyük İskender’in Zülkarneyn olduğu öne sürülmüştür...”
İran hükümdarlarından Büyük Kiros’tur “ 
diyenler de vardır. Ayrıca, Kehf Suresi’nin Orhun Yazıtları ile
benzerliklerine dayanarak Zülkarneyn’in Bilge Kağan veya Oğuz Kağan olduğu da
iddia ediliyor.

Zülkarneyn, uzaya mı gitti?

Gördüğü 
“Karabalçıklı Göze” Karadelik miydi? Kur’an yorumcusu ve yazar İskender
Türe (*), Zülkarneyn’in, “Güneş Sistemi’nin dışına uzayda bir başka sisteme”
seyahat ettiği düşüncesinde. Eğer bu sav doğru ise, insanlık alemine müthiş bir
bilgi, Kur’an ayetleri vasıtasıyla verilmiş oluyor: “Zülkarneyn’e verilen gibi
bir ‘uygun sebep’ e sahip olunur ise; uzayın derinliklerine, milyonlarca ışık
yılı uzaklıklara, madde ve zaman duvarını aşarak ulaşabilmek mümkün
olacaktır...

“Ayetlerde sebep  kelimesi ile ifade edilen; yapabilme
imkanıdır. Kur’an’da bu imkanın mahiyeti açıklanmıyor. Zülkarneyn Allah’ın
lûtfettiği sebebi (yapabilme imkânını) kullanarak dünyanın doğusuna batısına ya
da uzayın derinliklerine seyahat edebiliyor.

Kehf Suresi 85: “O da (Batı’ya gitmek istedi
ve) bir yol tuttu.”

86: “Güneşin battığı yere varınca, onu siyah
balçıklı bir su gözesinde batar (gibi) buldu...”

 

Karadelikteki Yıldız

İskender Türe ’ye göre olay, uzayda
geçmektedir; “Siyah balçıklı göze” ifadesinin uzaydaki kara deliklerden birini
anlattığını düşünmektedir. Ona göre Zülkarneyn, karadeliğe (**)  çekilen bir yıldızı görmüştür.

 

 

Kehf Suresi 89: “Sonra yine (doğuya doğru)
bir yol tuttu.”

90: “ Güneşin doğduğu yere ulaşınca onu, kendileriyle
güneş arasına örtü koymadığımız bir halk üzerine doğar buldu...”

 

Aynı yorumcuya göre Zülkarneyn; sistemin
yıldızlarından (güneşlerinden)(***)  akan
ışınların hiçbir örtü ile engellenmediği 
dolayısıyla gecenin yaşanmadığı bir gezegene ulaşıyor.

Bu yorumda dikkat çekici olan husus, bir
değil birkaç (en az iki) yıldızlı bir sistemin söz konusu edilmesidir.

Zülkarneyn kıssasını geride kalan yüzyıllar
içerisinde birçok müfessir yorumlamışlardır. Bazıları ayetteki “Güneş’in kara
gözeye batar (gibi)” olması ifadesi için,” “Güneş’in Atlas Okuyanusu’na
batarkenki hali... Bazıları da, Güneş’in Nil Nehri’ne batışı” şeklinde
algılamışlardır.

Günümüz yorumcusu İskender Türe de, çağın
getirdiği bilgilerin ışığında, “kara balçıklı göze” yi, uzaydaki kara deliklerden
biri olarak düşünüyor. Sonuç olarak hepsi yorumdur.  Kur’an ayetlerinin anlam boyutları
derinlikler içinde derinlik taşır...Kur’an’ın beyanları zaman üstüdür, bu
nedenle de her döneme ışık tutar.

 

 

Ayet: 
Belirti, iz, işaret, mucize anlamlarını taşır. Kur’an, ibret verici
olayların ayet olduğunu bildirir.

Ayetler, insanları; kendini ve kainatı
(alemleri)  tanımaya, var oluş sırrını
araştırmaya yönlendirir. Tek tanrılı dinlerin hepsinde, hatta çok ilahlı
inançların çoğunda insana yapılan  öneri
aynıdır: “Kendini Bil / Tanı”,  bu çağrı
Delphi Tapınağı girişinde yazar. Yüce Kur’an, 14 asır önce, deve ile seyahat
edilen kılıç ve mızrakla savaşılan bir çağda tebliğ edildi. Ashab-ı Kehf, Zaman
Yolcusu ve Zülkarneyn kıssaları ile anlatılan mucizevi olayların aynı surenin
ayetlerinde yer almaları rastlantı değildir: Kur’ansal terminolojiyle
söylersek; “ Hikmetin maksadı “  vardır.
O amaç; ayetler yoluyla insanları düşünmeye yönlendirmektir... Mucizevi
olaylarla sergilenen izler, işaretler (ayetler) 
sayesinde insanlık; zamanda geleceğe 
gidilebileceğinin, uzaya yolculuğun, ölümden sonra dirilişin mümkün
olduğunu gözlemleyerek anlıyor...

 

 

Aynı olaylar, ulaşılan bilgi ve teknoloji
düzeyinizin, var oluşu  ve evreni
anlamamıza yetmeyeceğini gösteriyor, ötelerin de var olduğunu söylüyor.
Mucizevi olaylar, düşünüp ibret alan insanlara İlahi Takdir’in ikramıdır. İspat
arayan benliklere sunulan kanıtlardır.Yüzyıllardır konuşulmaları ve etkili
olmaları da bundandır.

 

Gelecek sayıda mistik sırlara yolculuğumuz
devam edecek,  Ölüm, Diriliş, Göklerdeki
Şuurlular başlığı taşıyan konuları paylaşacağız.